Σκεφτόμουν πάλι· όλα τα δεινά του κόσμου έχουν να κάνουν με τις κληρονομιές. Κληρονόμοι συνόρων, πολέμων, πετρελαίων και κυβερνήσεων. Και αυτό είναι το παράδοξο ότι κάθε φορά σπαράζουμε πάνω στο φέρετρο των δεινών μας, τραβάμε τα μαλλιά μας, οδυρόμαστε για όλα εκείνα που θα κάνουν εμάς και πολλές ακόμα γενιές να υποφέρουν. Ματαιοδοξία στο έπακρον και ματαιοπονία; Τα εμά εμά και τα εσά εσά. Και η μαντάμ σου σου να προσπαθεί απεγνωσμένα να βγει από το μπύθουλα, προσπαθώντας το δικό σου να το κάνει και αυτό δικό της. Και το κακό διαιωνίζεται. Και το παράδοξο είναι ότι συνήθως για αυτά τα δεινά είναι που γίνεται το λαϊκό προσκήνυμα και συρρέει ο κοσμάκης ξεπαπούτσωτος δακρύζων, γιατί του χουν βάλει την ιδέα ότι πρέπει να λυπάται και να μοιρολογεί και να φιλά σταυρωτά τον κληρονόμο που διαιωνίζει τα δεινά τους. Πρακτικά κληρονομικού δικαίου λοιπόν όπου κάθε σελίδα είναι στατιστική θανάτων. Ολόκληρη επιστήμη έχει στηθεί γύρω από τους κληρονόμους και ολόκληρες θρησκείες γύρω από τους πεθαμένους.
Dama Black
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου