Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τιμής ένεκεν –διανύουμε τη χρυσή μας επέτειο- είπα να πάω στον ψυχολόγο μου (τον αλλοτινό μου παιδοψυχολόγο… αλλά κλασσικά για να πετύχει το γλυκό της ψυχανάλυσης: μια ζωή δε φτάνει μόνο). Φέρνω όπως πάντα τα χαρτομάντιλα μπροστά μου σε απόσταση βολής και αδημονώ να μου φέρει την κόλλα χαρτί και τις ξυλομπογιές. Τι να ζωγραφίσω φέτος γιατρέ; Γεγονότα που με απασχολούν έντονα τον τελευταίο καιρό, μάλιστα. Πέντε λεπτά συλλογισμού. Η σιγή πριν την καταιγίδα και τότε συμβαίνει κάτι το αποκαλυπτικό! Το χέρι μου παίρνει φωτιά. Τα μαλλιά μου ηλεκτρίζονται προς τα πάνω σε μια στιγμή φοβερής δημιουργίας. Απαστράπτουσες σκηνές. Βομβαρδίζομαι από εικόνες, ήχους. Τρία χέρια, τέσσερα πέντε χέρια, οκτώ όλα ζωγραφίζουν ταυτόχρονα σαν αράχνη. Αν με άφηνε εκεί θα ζωγράφιζα για μέρες μέχρι να λιώσει το χαρτί. Ο χρόνος όμως είναι χρήμα. Τάιμ ιζ απ. Του δείχνω τον ιστό που τόσο αριστοτεχνικά έπλεξα λίγο πριν το δω εγώ. Τα μάτια του πετάγονται ελαφρώς προς τα έξω, σκουντουφλάνε για καλή μου τύχη στα θεόχοντρα ματομπούκαλά του και ξαναπαίρνουν το φυσιολογικό τους σχήμα. «Μάλιστα, μάλιστα». Μάλιστα μάλιστα; Το ξέρω αυτό το μάλιστα… Δεν είμαι καλά; Τι έχω γιατρέ; Τι; Πρέπει να δω και γω τη ζωγραφιά. Η Γκερνίκα σίγουρα θα ωχριά μπροστά της. Ω! Ένα τεράστιο ντι βι ντι. Τι θέλει να πει; Όλη μου η ζωή τον τελευταίο καιρό γεμίζει μόνο ένα ντιβιντί; Γιατρέ τι θέλει αυτό να πει;
Τι διάγνωση θα κάνει ο γιατρός;
Τι πιστεύετε εσείς;
Αυτά και άλλα πολλά στο σίκουελ με την απάντηση του Γιατρού
(σύντομα και το σάλπισμα του αγγέλου με τις εκατό σάλπιγγες)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
- Λοιπόν γιατρέ, τί έχω;
- Α, κλασσική περίπτωση δεσποινίς.
- Δηλαδή;
- Πάσχετε από το σύνδρομο τού "Συμπεπυκνωμένου Δίσκου"
- Τί εννοείτε;
- Είναι μία ασθένεια κατά την οποίαν ΟΛΗ η ζωή τού ασθενούς χωράει σ' ένα DVD.
- Είναι σοβαρά;
- Δυστυχώς είναι ανίατος...
- Και τί θα κάνω τώρα...
- Δεν έχετε πολλές επιλογές. Αν θέλετε την συμβουλή μου, προτείνω αυτό που κάνουν όλοι στην περίπτωσή σας. Χαρείτε τις τελευταίες σας στιγμές. Πουλήστε τη ζωή σας (το DVD εννοώ) σε κάποιον έντιμο και ακέραιο δημοσιογράφο έναντι αδράς αμοιβής - α, όχι, δεν τίθεται θέμα δεοντολογίας! - και απολαύστε τις στερνές σας ώρες σ' έναν εξωτικό προορισμό, μακρυά απ' τον Πολιτισμό.
- Να σηκωθώ και να φύγω, να τα παρατήσω όλα;
- Ναι, και να μην ανησυχείτε καθόλου! Εδώ ακριβώς αναλαμβάνει η Τηλεόρασις. Εσείς θα ευρίσκεσθε όπου θα ευρίσκεσθε, αλλά πίσω στην Πατρίδα θα έχετε γίνει Ίνδαλμα, Πρότυπο, Ιδανικό για τις επερχόμενες γενεές. Διότι, δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, αυτός είναι ο προορισμός τού ανθρώπου: να βγει τελικά στο γυαλί...
- Αααα, ώστε τελικά αυτός είναι ο σκοπός τής Ζωής!
- Βεβαίως δεσποινίς, τί νομίζατε! Η Τεχνολογία έχει προ πολλού διευθετήσει τέτοια μικροζητήματα παρελθόντων φιλοσοφικών στοχασμών.
Γι' αυτό σάς λέω: Φύγετε κι όλα θα πάνε κατ' ευχήν.
- Και πού με συμβουλεύετε, με την πολυετή πείρα σας, να πάω γιατρέ;
- Για την περίπτωσή σας, θα έλεγα, στα νησιά Γκαλάπαγκος.
- Γκαλάπαγκος; Πού βρίσκονται αυτά;
- Εδώ δίπλα, ένα κλικ μακρυά...
…6 χρόνια μετά…Γκαλα-πάγκος άιλαντς
Μία γυναίκα αναμαλλιασμένη, μόνη, τρέχει…
Επιτέλους ήρθε το μπουκάλι! Ο κολοκύθας ο γκόμενός της από το νησί του Χάλογουίν, πρωτοξάδελφος του ναυαγού του νησιού του Πάσχα, δεν της είχε γράψει εδώ και έξι μήνες. Άνδρες…δε λογαριάζουν ούτε δύο χρόνια σχέση δι αλληλομπουκαλίας…
Γεμάτη χαρά σπάει το μπουκάλι όπως έσπαγε τα πιάτα στα καταγώγια της Ψαροκώσταινας. Τα δάχτυλά της τρέμουν…βγάζει το χαρτί από πεπιεσμένη μπανανόφλουδα. Μα τι στο καλό. Ένας μπαμπουίνος όρμησε στο κεφάλι της. Αναθεματισμένο μπαμπουϊνόσογο! Τι να κάνει τον αφήνει να κρεμιέται στα μαλλιά της ελπίζοντας στην αποψύλλωσή της. Ενίοτε τον αφήνει να κρέμεται και από τα λαιμά της ενθυμούμενη τα μεγαλεία που είχε ζήσει κάποτε στα διάφορα Πάρις, Χίλτον και τις βιζόν τις γούνες που τα θυσίασε όλα κατόπιν της εντολής του γιατρού…για ένα όνειρο …. Ήθελε να γίνει ίνδαλμα βλέπετε, πρότυπο, ιδανικό …ήθελε να λιαντινοεξαφανιστεί και να μοστράρει τη φάτσα της μέσα από το γυαλί στα πιο πρωτοκλασσάτα στέκια της Αθήνας. Έτσι πριν έξι ακριβώς χρόνια αποφάσισε να φύγει.
Κάθεται στο πιο κοντινό κουμκουατόδεντρο με κομμένη την βρωμερή της ανάσα. Φτύνει το προτελευταίο της σάπιο δόντι και ξεκινά την ανάγνωση. Μα τι στην ευχή; Αυτά τα ορθνιθοσκαλίσματα…αυτά σίγουρα δεν είναι τα δικά του…όχι ….τέτοια ορνιθοσκαλίσματα…Αυτά είναι σίγουρα ορνιθοσκαλίσματα γιατρού!!!! Ξίνει λίγο το τριχωτό πόδι της. Λάθος αυτό είναι του μπαμπουίνου. Έστω αρχίζει την ανάγνωση ο μπαμπουίνος! Καταραμένε μπαμπουίνε! Αυτό δεν είναι μπανανόφλουδα αυτό είναι γράμμα. Ω έχει ημερομηνία πριν 5 χρόνια και 364 μέρες. Ξεκινά το συλλάβισμα φράση προς φράση που σε φαστ φόργουαρντ μόσιον έχει ως εξής:
«Αγαπητή μου ψυχασθενή,
Ελπίζω το γράμμα μου να σας προλάβει πριν το κύμα σας ξεβράσει στα Γκαλα-πάγκος. Μόλις μετά τη χθεσινή σας επίσκεψη ξέσπασε ένα σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων! Οφείλω να σας γνωστοποιήσω ότι η Φαρμακοβιομηχανία «Τράβελκουξκλουξπλαν-Παυνανίας-Νάνος-Νουντχόλιντεϊζ- Σουρικάτα και Σία» που παρήγαγε το αντίδοτο του ΣΙΔ (Συμπεπυκνωμένου Ιπτάμενου Δίσκου) έβαλε λουκέτο. Αποδείχτηκε ότι το φάρμακο ήταν πλασίμπο και ο εξορισμός χιλιάδων ψυχασθενών στα διάφορα ξερονήσια έγινε εις μάτην. Η εταιρεία χρηματιζόταν προκειμένου να συμβάλει στην αύξηση των υποκειμενικών αξιών των βραχονησίδων ευελπιστώντας με περιστασιακά κυβερνητικά ρουσφέτια να τις εντάξει στο σχέδιο πόλης. Παρολίγο να πετύχει το δόλιο στόχο της μέχρι τη στιγμή που ο υποχθόνιος δημοσιογράφος Μάκης Γαριφαλλάκης ήρθε σε σύρραξη με τον Θέμο Αναληψιασάδη στη μοιρασιά των ρουσφετοπουγκιών και τίναξαν την μπάγκα στον αέρα. Αναμένεται η Δευτέρα Παρουσία τους στον Ανακριτή…λίαν συντόμως. Σε περίπτωση που το ελληνικό ταχυθαλασσορευματοδρομίο έχει πάλι απεργία και το γράμμα μου φτάσει με μια μικρή καθυστέρηση, τις ευχές μου για ένα καλύτερο αύριο!
Υ.Γ. Αυτό το γράμμα σε πέντε μήνες θα αυτοκαταστραφεί (είναι βιολογικό προϊόν και αποσυντίθεται εύκολα).
Υ.Γ2. Το ντιβιντί σας αποσύρθηκε εξεπιτούτου αμέσως από την αγορά και θα το βρείτε αν ποτέ επιστρέψετε στο υπόγειο του κτιρίου 16-6 της Ευελπίδων στο τμήμα που έχει ταμπέλα αζήτητα »
Μια ταρζανική κραυγή (ωσάν του Μουνχ) βγήκε από το στόμα της. Τα νεύρα της ήταν Τσίτα!!
9 χρόνια μετά...
Ένα πλοιάριο αχνοφαίνεται στα ανοιχτά των Γκαλα-πάγκος, περιμαζεύει την αναμαλλιασμένη ναυαγό, για να την αφήσει στην αμέσως επόμενη μπανανία...
9 χρόνια και 1 μήνας...
Οι original Placebo έχουν πλέον διαλυθεί (καιρός ήταν γιατί έβγαζαν τα ίδια και τα ίδια).
Οι υποχθόνιοι δημοσιογράφοι Γαριφαλλάκης και Αναληψιασάδης την έχουν κάνει για νησιά Μπαρμπάντος, τα οποία (παρά τις ειλικρινείς και ανιδιοτελείς προσπάθειές τους) εντάχθηκαν στο σχέδιο πόλης, παρέα με τις ατόλλες Μουρουρόα, αφού πλέον οι αντικειμενικές τους αξίες υποσκέλισαν τις αντίστοιχες της Μυκόνου και της Οίας.
Εκεί εργάζονται ως μπάρμεν στο τοπικό latin beach bar της παραλίας, και ενίοτε ο Θέμος αναλαμβάνει καθήκοντα DJ. Οι λογαριασμοί τους (της πείνας) έχουν μεταφερθεί σε αντίστοιχους off shore εταιρειών με έδρα τα (όχι και τόσο μακρινά) νησιά Κέυμαν.
Την τελευταία φορά που ο greek Ανακριτής πέρασε από εκεί (τυχαία, πήγαινε για διακοπές στο Τρινιδάδ) μεταμφιεστήκανε σε νέγρους (απλή μπογιά-ούτε καν tanning), βάλανε και μια άφρο περούκα, έτσι περέμειναν μη αναγνωρίσιμοι.
9 χρόνια και 3 μήνες...Στην αμέσως επόμενη μπανανία:
Τα ταχυδρομία έχουν βάλει λουκέτο και έχουν αντικατασταθεί από μεσαιωνικά γεράκια, που ομολογουμένως κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Το σωφρονιστικό ίδρυμα μεταφέρθηκε σε ειδυλλιακό νησί του λυβικού πελάγους, με την ονομασία Korydallos Resort & Spa.
Χρησιμοποιούνται κάποια ξεχασμένα dvd από την Ευελπίδων για πρωταθλήματα φρίσμπι στη διπλανή παραλία. Η ομάδα με την ονομασία Mega έχει κατακτήσει 5 κύπελλα στη σειρά!
Ο γιατρός που κάποτε εξέταζε τη ναυαγό, έχει μείνει άνεργος λόγω κορεσμού επαγγέλματος, εξαιτίας της αλματώδους αυξήσεως ψυχοσωματικών ασθενειών στη μπανανία, που οδήγησε τους υπολοίπους μη ασθενείς στο συγκεκριμένο επάγγελμα. Το γύρισε σε τυχοδιωκτισμό κάπου στην Ιορδανία, παρέα με τον γέρο πλέον Ιντιάνα Τζόουνς (κι όμως ζει ακόμα), στην προσπάθεια ανεύρεσης του νέου δισκοπότηρου, δηλ. του χαμένου dvd με την uncut και remastered version της σκηνής Ζαχόπουλου. Κυκλοφορεί ο μύθος ότι όποιος το αντικρύσει με γυμνά μάτια...λιώνει.
10 χρόνια μετά:
Αηδιασμένη η ναυαγός, αφήνει την (αμέσως επόμενη) european banana republic κι επιστρέφει στα Γκαλα-πάγκος, γνωρίζοντας πλέον ότι μόνη μεταξύ ζώων, είναι σαφώς πιθανότερο να ξαναβρεί την ψυχική της υγεία. Γιατί ακόμα και οι μπανανίες δεν είναι ίδιες.
είναι τόσο καλή αυτή η εκδοχή που η ψυχασθενής, παρότι υποσχέθηκε σίκουελ, μπήκε σε μεγάλο πειρασμό να μην ανοίξει την Κουρτίνα 2 στο γραφείο του ψυχιατρού της.
Δημοσίευση σχολίου