Να γελάς ή να κλαίς ;

Ο τελευταίος μήνας του χρόνου κυλάει με πολλά γέλια , για να μην πω κλάματα . Χρονιάρες μέρες , ενώ παλιά περνούσαν οι υπάλληλοι της καθαριότητας ή οι πρόσκοποι , φέτος θα περάσει από το μαγαζί μας ο φουκαράς ο εφοριακός και θα πάρει «για το καλό» την παραδοσιακή του μίζα .
Στολίζουμε το σπίτι μας με αυτά τα φυτά που ευδοκιμούν στα ορεινά της Κρήτης και μυρίζουν όμορφα .
Ένα σαββατοκύριακο θα κλείσουμε δωμάτιο στον ξενώνα που προσφέρεται δωρεάν από υπουργό που φροντίζει , εκτός από την διαμονή μας , και για τα γυρατιά μας να είναι ευχάριστα .
Θα πάρουμε τις γιορτινές μας κάρτες από το γκισέ που εργάζεται φιλότιμα για ένα πιάτο φαγητό πρώην νομάρχης , υπέρνομάρχης !
Το βράδυ μας μέχρι τα μεσάνυχτα παρακολουθούμε τις ψυχαγωγικές και κατάλληλες εκπομπές με διαμάχες συνθετών και ηθοποιών και μετά τις 12 που θα έχουν πάει τα παιδιά για ύπνο βλέπουμε την τσόντα το ακατάλληλο , αυτόν με το σφουγγαράκι .
Άμα θέλετε να βγείτε στην τηλεόραση και να έχετε 5 λεπτά δημοσιότητας πηγαίνετε σε έναν κεντρικό δρόμο και όλο και κάποια κάμερα θα έχει μείνει ανοιχτή να σας πάρει . Για αυτό χαμογελάτε γιατί στα κανάλια δεν αντέχουμε άλλο κλάμα , μας φτάνει αυτό από πρώην παίχτρια reality game που την άφησε ο γκόμενος της και έχει πλαντάξει η φουκαριάρα . ΜΑΣ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ !

ΥΓ. όταν ξεκίνησα να γράφω το άρθρο ο υπουργός ήταν νυν , όταν το τελείωσα ήταν πρώην και αυτός !